In Memoriam
Föstudagur 16. mars (HMG)
Í dag er látin ástkær stjúpmóðir mín, Jane Clare Greenwell, eftir harða baráttu við krabbamein. Hún var aðeins 46 ára. Hún lætur eftir sig 3 ára son, Anthony Greenwell og eiginmann, pabba minn, Gunnar Hreinsson.
Today we say goodbye to my beloved stepmother Jane Clare Greenwell. She was only 46 years old. She died after a long hard stuggle with cancer. She leaves her 3 year old son, Anthony Greenwell and a husband, my father, Gunnar Hreinsson.
Clare (7. des 1954 - 16. mars 2001) og Anthony
Clare var yndisleg kona sem tók mér og síðar Finni alltaf með opnum örmum. Hún var afskaplega ástrík móðir sem hafði svo margt að gefa. Hún var einnig afar vinsæll barnakennari í mörg ár en síðustu ár var hún sérkennari fyrir blind börn í tveimur skólum í Kent, Englandi.
Pabbi og ég hittum Clare fyrst á Lanzarote á Kanaríeyjunum þegar ég var 6 ára. Hún og pabbi héldu áfram bréfaskriftum í nokkur ár og hann flutti svo til Englands þegar ég var 10 ára. Upp frá því var ég fastagestur á heimili þeirra, kom yfirleitt tvisvar á ári, dvaldi í 2-3 vikur og fór með þeim í ferðalög. Minnisstæð eru ferðalög til Frakklands þar sem Clare var búin að lesa sér til um svæðið og leiddi okkur á alla áhugaverðustu staðina. Einnig eru minnistæð allir kastalarnir og setrin sem við heimsóttum í Englandi, svo ekki sé minnst á allt föndrið sem við föndruðum fyrir kennsluna hennar. Á síðari árum röbbuðum við oft saman seint á kvöldin um lífið og tilveruna yfir hvítvínsglasi og þykir mér afar vænt um þær stundir. Fyrir tæpum fimm árum greindst hún síðan með krabbamein í hægra auga og það var fjarlægt. Nokkru síðar fæddist sólargeislinn, hann Anthony, sem allir dá og dýrka. En í nóvember uppgötvaðist blettur á lifrinni hennar og nú er hún farin. Henni verður afar sárt saknað af öllum sem þekktu hana. Hvíl í friði, elsku Clare. Við munum ætíð elska þig.
Clare was a wonderful woman who always welcomed me, and later Finnur, to her home. She was a very loving mother and had so much to give. She was a also children's teacher for many years, but became a special teacher to blind children a few years ago and taught in two schools in Kent, England.
My father and me first met Clare in Lanzarote on the Canary Islands when I was six years old. She and my father continued writing each other for a few years, and when I was 10 years old, my father moved to England. From that time on, I visited them regularly, usually twice a year, for 2-3 weeks at a time. Memorable is a trip to France where she had read up on the area and led us to all the most interesting places. Also memorable are all the castles and manors that we visited, not to mention all the stuff we made for her teaching. In later years, we sometimes stayed up late discussing the intricacies of life over a glass of dry white wine. Those are my most treasured moments with her. A little less than five years ago, she was diagnosed with having cancer in her right eye and it was removed. A little later she gave birth to her beloved Anthony, who we all adore. But this last November, the doctors found a spot on her liver and now she's gone. All who knew her will sorely miss her. Rest in peace, my dearest Clare. We will always love you.
|