Hvar er fiskurinn?!
[Bjarki got a blood transfusion today, a whopping 25 mL! Somebody told me that infants don’t start producing their own blood until after they’re full term so the combo of constant blood draws (to check the status of this and that), and just growing in general, slowly drain the little ones. Nothing else really new today except that he got 34 mL of milk every 3 hours and is pooping like a champ. It sounded like he’s still “desatting”, but not having as many “Bradys” or apnea spells, which is good.
My morning project today was a phone-hunt for frozen fish! We used to be able to buy 12 lbs (5 kg) frozen-at-sea Icelandic cod and haddock from a local broker, but now the fish is no longer stored in the Bay Area, but LA instead. So I called the two food distributors the broker suggested, but of course they only sell to hospitals, restaurants and the like, and charge something like $1000 for just setting up an account (or was it delivery!?). Anyway, in the end I stumbled on this distributer, but sadly the guy told me that both cod and haddock fillets are hard to find out here.
After coming up essentially empty handed, I ventured out of the house to pick up my bike from the shop (had a flat tire) and then went to see Prof. Tyler who’s in the area these days. We had a long nice chat about things, and thankfully he thinks I can recover from this academic setback (i.e. I haven’t really worked since June) and eventually graduate. Yay for that. It was nice to see some of the Packard troops again, and I found there’s a new guy in my office. He looked appropriately terrified for being about to start his second year in grad school at Stanford. 🙂]
Bjarki fékk blóðgjöf í dag, heila 25 mL! Einhver sagði mér að ungabörn fari ekki að búa til sitt eigið blóð fyrr en þau eru fullbura, svo endalausar sýnatökur og venjulegur vöxtur verða til þess að fyrirburar verða endrum og eins blóðlausir. Ekkert mikið annað að frétta fyrir utan að hann fékk 34 mL af mjólk á þriggja tíma fresti í dag, og kúkar víst oft. Hann er ennþá að missa niður súrefnismettun á blóði, en það hljómar eins og hann missi sjaldnar niður hjartsláttinn og gleymi sjaldnar að anda en áður, sem er gott.
Í morgun reyndi ég að hafa uppi á frosnum íslenskum fiskiflökum, en við gátum alltaf keypt svoleiðis frá heildsala í nágrenninu. Nú hins vegar er fiskurinn ekki lengur geymdur hérna heldur niðri í Los Angeles og því ekki hægt að krígja út einn og einn kassa lengur. Ég hringdi í tvö stór matardreifingar-fyrirtæki en þau tóku hvorug í mál að selja einstaklingum. Að lokum fann ég eitt dreifingar-fyrirtæki sem gæti reddað einhverjum frosnum fiski, en gæinn sagði mér að því miður væri lítið um þorsk og ýsu á þessum slóðum í augnablikinu.
Fisklaus fór ég því eftir hádegi og náði í hjólið mitt úr viðgerð, og hitti svo prófessorinn minn í fyrsta sinn síðan í vor einhvern tímann. Við áttum ágætis spjall og hann var bjartsýnn á að ég myndi ná að útskrifast einhvern tímann. Það var ágætt að hitta aftur skóla-vinina, og svo uppgötvaði ég að það er kominn nýr strákur á skrifstofuna mína. Hann leit út fyrir að vera temmilega skíthræddur eins og tilheyrir þegar maður er rétt að byrja ár númer tvö í framhaldsnámi. 🙂
Bjarki Freyr í kvöld í miðri nefhreinsun. [Bjarki having his nose cleaned]
Hálf hissa á þessari meðferð. [A bit surprised about the treatment]
Kominn í fangið á pabba. [In daddy’s arms]