Aðfangadagur

Anna var annars mjög spennt yfir því að skreyta tréð, líkt og þegar við settum upp jólaseríuna um daginn og hún lýsti því yfir að íbúðin væri núna mjög “Christmasy“.

Í gær fórum við Anna svo saman og keyptum jólagjafir fyrir Hrefnu og hún var með reglurnar alveg á hreinu; endurtók margoft það sem ég hafði brýnt fyrir henni: “Það má ekki að segja mömmu hvað er í pökkunum hennar”.

Anna var í essinu sínu í kvöld líka (andstætt Bjarka sem var ósáttur við sprautu-eymslin); hún réð sér varla af kæti yfir því að jólin væru að ganga í garð og ekki skemmdi fyrir að hún fékk möndluna í möndlugrautnum og fékk því Lindt hnetu-súkkulaðistykkið sem ég keypti í möndlugjöf. Ég er svo vanur því að fá möndlugjöfina undanfarin ár að ég var ekki alveg búinn að átta mig á þeim möguleika að 3ja ára dóttir mín gæti unnið hana. En hvað um það – hún verður þá bara að vera hyper fram á mitt næsta ár. 🙂

Við erum annars núna bara í rólegheitum í stofunni, búin að opna allar gjafirnar fyrir utan Hrefnu-gjafir, en hún hélt á Bjarka seinni part kvölds og sá um að skrásetja allt sem var opnað. Hér á þessu heimili er allt í Dewey Decimal System. 🙂 Bjark er núna steinsofandi á sófanum og Anna trallandi og syngjandi uppi í rúmi eftir að hafa opnað þrjú þúsund jólagjafir til sín og Bjarka. Hún kallaði síðan á mömmu sína til að taka bækurnar sem hún var búin að lesa og klappa henni á bakið. Þegar Hrefna var á leiðinni niður stigann að því loknu hrópaði Anna á eftir henni: “Mamma, opnaðu súkkulaðikassann næst!”

Við það tilefni sló ég fast á ennið á mér og hrópaði: “DÓH!” 🙂