Segulómskoðun

[Just called the NICU before going to bed and it turns our Bjarki had his preemie MRI exam at 10pm. The nurse figured they’d know tomorrow if the pictures came out ok (i.e. not fuzzy due to movement) and they might even have some results. Who knows!

We’re still stuck in the NICU. Turns out the intermediate nursery is only partially closed. There are two rooms, and the smaller one is currently closed. The tricky part is that the larger one needs to be emptied out so that they can move to the smaller room when that’s done, so quite a few babies need to graduate before Bjarki can move downstairs.

Quiet day today really. Met a lactation consultant at noon and we had a fairly good discussion regarding breastfeeding Bjarki. He was really awake and alert around lunchtime and took a fairly long time to fall asleep, but once he did, he was pretty much out for the day! We then had Norah’s mom over for dinner. They moved to the East Coast in August, but she’s is in the area due to her work. It was great seeing her again, and good to hear that things are going well.]

Var að hringja á spítalann fyrir svefinn, og fékk þá að vita að Bjarki fór í segulómskoðun í kvöld klukkan tíu. Hjúkkan hélt að þeir myndu vita á morgun hvort myndirnar hafi heppnast, og þá jafnvel hvað þær sýna líka. Við sjáum til.

Hann er ennþá fastur á vökudeildinni samt. Mér skyldist í dag að bara annað herbergið (það minna) á milli-vökudeildinni sé lokað. Til að flytja börnin yfir í það þegar framkvæmdum lýkur þá þarf víst að fækka börnunum í stóra herbeginu. Það þurfa því líklega sjö börn að útskrifast áður en Bjarki fær inni á þeirri deild. Framkvæmdirnar eiga víst að taka tvær vikur.

Annars ekki mikið sem gerðist í dag. Hitti mjólkur-ráðgjöfu í hádeginu og við ræddum um brjóstagjöf. Bjarki var vel vakandi í hádeginu og ætlaði aldrei að sofna eftir matinn! En þegar hann loksins sofnaði þá var hann svo gott sem rotaður það sem eftir lifði dags. Mamma Noruh (sem flutti á austurströndina) kom svo í kvöldmat og það var gaman að spjalla við hana um lífið fyrir utan sílíkondal… 🙂