2ja mánaða

[Bjarki is two months old today. It’s kinda freaky how quickly time has passed, but at the same time, time hasn’t passed quickly enough, i.e. he’s still in the hospital and everybody keeps saying “He’ll grow out of (insert issue)”. Today though was the first day he was dressed in a shirt that we’d brought in to the hospital. It was an open (I don’t think they accept closed onesies in the NICU, I should ask) blue/white striped long-sleeved shirt from grandma Ásdís, and I kicked myself for not bringing the camera. Hopefully he’ll still be in it tomorrow!

Anyway, they’re trying all sorts of things to make Bjarki’s life better. The only problem is (and they know this) that they’re trying so many things at the same time, that it’s hard to figure out what is doing what. In the mean time we just have to wait until he “grows out of it”…]

Bjarki er 2ja mánaða í dag. Það er hálf ótrúlegt hvað tíminn hefur liðið hratt, en samt hefur hann ekki liðið nógu hratt því Bjarki er ennþá á spítalanum og maður heyrir ekkert annað daglangt en “hann vex upp úr (vandamáli x)”. Dagurinn í dag var samt fyrsti dagurinn þar sem hann var klæddur í föt að heiman. Fyrir valinu varð opin (ég þarf að spyrja hvort hann megi fara í samfellu) blá/hvít röndótt peysa frá ömmu Ásdísi. Ég var því miður ekki með myndavélina, en vonandi verður hann ennþá í henni á morgun.

Það er hins vegar ýmislegt búið að gerast á spítalanum. Á mánudögum eru tekin blóðsýni, og í gær var ljóst að Bjarki var orðinn það blóðlaus að hann þurfti blóðgjöf, sem og hann fékk. Hann var því bleikari og orkumeiri í dag en oft áður. Hann var líka settur á dagleg þvagræsilyfi til að losa vökva úr lungunum, en tekinn af járni (stemmandi) og koffíni (vélindabakflæðis-valdandi). Í dag voru svo teknar myndir af augunum á honum og við fáum að vita stöðuna á morgun.

Þar sem að fyrsta magalyfið virðist ekki hafa virkað nógu vel til að draga úr brjóstsviðanum sem 100 bakflæðis-köst á dag valda, þá var hann settur á nýtt magalyf, og svo fær hann núna örlítið af sýklalyfjum sem eiga víst að valda því að maginn tæmist hraðar. Svo var súrefnisflæðið minnkað niður í 0.1 (var mest 0.5) þar sem það var nokkuð ljóst að meira flæði var ekki að minnka blóð-súrefnis-dýfurnar.

Svo urraði ég loksins á yfir-hjúkkuna í dag varðandi rannsóknina sem Bjarki er þáttakandi í sem á að athuga áhrif blóðsúrefnis á augnvandamál fyrirbura. Rannsóknin segir til um að börnin eigi að fá nægilegt súrefni til að halda þeim á bilinu 88-92% í blóðsúrefnismettun, en gallinn er að þegar Bjarka líður vel þá vill hann helst vera á bilinu 94-96%. Ef honum líður ekki vel (þarf að kúka eða er með brjóstsviða) þá hrynur hann niður í 80% eða neðar. Hann sum sé vill ekkert hafa með þetta 88-92% að gera nema þegar hann er á ferðinni á milli 96% og undir 80%. Og þegar hjúkkurnar sjá hann koma sér þægilega fyrir í 96% þá lækka þær súrefnismagnið og þá hrynur hann enn frekar!

Ég held að ég hafi hótað því að kippa honum úr rannsókninni, en niðurstaðan varð amk sú að ásættanleg súrefnisgildi eru nú 85-95% (í stað 80-92%, löng saga) og vonandi þýðir það að hjúkkurnar séu aðeins minna að draga úr súrefninu. En það er erfitt að koma svona upplýsingum áfram (að vera ekki of spar á súrefnið), og því verðum við að bíða og sjá hvað gerist. En þegar ég kom úr verslunarferðinni í Great Mall í dag, þá var súrefnið ennþá þannig að þegar hann fékk magauppgang þá hrundi hann en kom snögglega upp aftur, sem var mikið betra en um hádegið í dag.

Hvað um það. Það er verið að reyna alls konar hluti til að Bjarka Frey líði betur. Gallinn er bara sá (og þau á spítalanum eru meðvituð um þetta) að það er verið að reyna svo margt í einu að það er erfitt að vita hvað virkar hvernig. Á meðan er lítið hægt að gera nema bíða eftir að hann “vaxi upp úr þessu”…