Sunnudagur 10. desember 2006

Vika í lendingu
Nú er minna en vika þangað til við leggjum af stað heim og er það vel. 🙂 Anna Sólrún lýsir því yfir daglega á leikskólanum að hún sé að fara í afmælið sitt í flugvél á Íslandi. Við fáum líka að heyra að pabbi ætli að skjóta upp flugeldum á Íslandi og drekka íslenska mjólk. Hún hefur held ég annars litla hugmynd um hvað við eigum við annað en að svo til allir þeir gestir sem við hafa stoppað við hjá okkur og síðan horfið út í buskann, enduðu á þessu “Íslandi”, eða “Icelandic” eins það útleggst hjá henni á ensku. Hún segir því nokkrum sinnum í viku: “mig langar heim… heim til Íslands”.

Af jólaverkunum er það að frétta að jólaskrautskassinn er ennþá innst inni í geymslunni og því ekkert jólalegt um að litast inni hjá okkur. Úti má hins vegar finna nokkur ljós og í gær keyrðum við fram hjá einum “Bústaðavegslegum”. Þá vorum við á leið í matarboð til Trudyar þar sem við hittum vinnufélaga Finns og borðuðum góðan mat. Það endaði þó ekki betur en svo en að þegar við yfirgáfum teitið, þá var ég komin með svæsinn höfuðverk. Tókst þó að keyra okkur heim en fór beint í rúmið. Ég vona bara að þetta hafi ekki verið endajaxlarnir að gera vart við sig…

Ég stóð nefnilega í læknarassíu núna í vikunni, fór alls fjórum sinnum til lækna! Fyrsta heimsóknin var kynningarheimsókn hjá nýrri tannlæknastofu, nær kampus. Þar voru teknar 18 röntgen myndir af kjaftinum (!!!) og fundust þrjár skemmdir. Það var bara mér að kenna því að ég dró svo lengi að finna nýja stofu eftir að ég gafst upp á hinni sem var nær vinnunni hans Finns og gamla heimilinu okkar.

Þessi nýja stofa er samt alveg svæsin, því að ég var send út með miða til að sýna tannskurðlækni, því eitthvað leist þeim illa á endajaxlana mína. Einn þeirra er reyndar að vaxa láréttur inn í næstu tönn, tveir þeirra að vaxa á ská inn í næstu tönn, en sá fjórði er bara lítill og aumingjalegur. Gaman það. En það var ekki nóg með það, heldur var otað að mér að ég væri ídeal kandídati í svona “Invisalign” tannréttingar með glærum góm, því að neðri gómurinn á mér er skakktenntur!

Þegar ég spurði um kostnaðinn við að láta gera við tennurnar þá fékk ég að vita að tannlæknatryggingin hans Finns tryggði bara silfurfyllingar 80% en að það notaði enginn silfur og því værum við bara 40% tryggð! GAAAAA!! Ef kostnaðarmatið er rétt, þá komum við til með að borga um $500 eða 30 þús ísk. Mig grunar nú reyndar að þá sé nú bara álíka og á Íslandi, þannig að ég get ekki vælt mikið, fyrir utan það að við borgum svo 5000 kr á mánuði í þessa tryggingu. 🙁

Næst lá leiðin til augnlæknis þar sem ég fékk að vita að sjónin hefur ekkert breyst. Spurði ég þá um hvort ég væri kandídat í svona leiser-lagfæringu á sjóninni og var vísað á næstu skrifstofu þar sem ég fékk tíma daginn eftir í “free consultation”.

Á miðvikudaginn mætti ég aftur til tannsa, og núna í tannhreinsun því að óboj, það var kominn tími til! Sú sem það framkvæmdi var rússnessk og gaman að tala við hana inn á milli potsins og skrapsins.

Seinna um daginn mætti ég svo í augnskoðun til leiser-gæjans. Þar var ég mæld í bak og fyrir með alls konar undarlegum græjum og niðurstaðan var sú að ég sé eðal-kandídat fyrir utan að 1) augað er örlítið ósymmetrískt sem myndi þýða að ég þarf erfiðari aðgerð – en læknirinn vill mæla mig aftur og þá eftir að ég hef verið linsulaus í viku. Hann var nokkuð viss um að þessi ósymmertríska myndi hverfa eftir það og þá get ég farið í auðveldu aðgerðina sem maður jafnar sig á á einum degi. 2) Ég er með stóra augnsteina eins og er týpískt fyrir blá-eygt víkingafólk. Þetta gæti þýtt að ég gæti séð geislabauga (haloes, glares) eftir aðgerðina, sérstaklega í myrkri.

Þrátt fyrir 1) og 2) þá held ég samt að ég ætli að láta til skara skríða en það verður samt ekki fyrr en eftir áramót. Best að fara að leita að gleraugunum mínum fyrir viku linsuleysið!

Svo ég haldi nú áfram með upptalninguna, þá var fimmtudagurinn tíðindalítill en á föstudeginum gengum við inn í ný-uppgert leikskólaherbergi. Kennararnir og yfirmenn skólans hafa nefnilega unnið hörðum höndum að því að endurskipuleggja þetta litla pláss sem bekkurinn hefur og á fimmtudagskvöldið var allt sett af stað og hlutir færðir til.

Um kvöldið héldum við svo “frípartý og pottlukku” eða “holiday party and potluck”. Það er ekki hægt að kalla þetta jólapartý því að góður partur af bekknum eru gyðingar… 🙂 En þetta tókst með miklum ágætum en mikið var ég rosalega fegin þegar þetta var búið, þó svo að ég hefði heldur ekki alveg tekið eftir að þetta hefði tekið svo mikið á meðan á því stóð… Ég sá nefnilega um að skipuleggja herlegheitin, og þá helst um að safna peningum í árlega jólagjöf/frígjöf/bónus/tipp fyrir kennarana og hjálpakokka þeirra. Um fimmtán fjölskyldur lögðu til samtals hundrað þúsund krónur og það þurfti að skipta því niður.

Skiptingin var erfiðari nú en nokkurn tímann fyrr, því að tveir kennarar hættu í bekknum í nóvember en ekki á leikskólanum, og einn nýr kennari kom í staðinn. Hjálparkokkarnir, sem eru ekki kennaramenntaðir hafa verið fastir gestir frá því í sumar og því ekki hægt að sleppa þeim. En þetta hófst og allir voru kátir… vona ég!

Þar með er allt upptalið, nema að það gengur afskaplega hægt að skrifa þennan pappír sem ég hef verið að vinna að og ekkert bólar á panikkinu við að reyna að klára hann fyrir brottför. Ég bara nenni ekki að panikkera! Svo er komin upp almenn kergja meðal nemanda í hópnum mínum með fjarvistir prófessorans okkar sem skutlaði sér á eftirlaun í byrjun þessa árs og dvelst þessa dagana helst rétt hjá Seattle. Gæinn sem borgar mér laun hefur líka verið mikið fjarverandi í ár og lítið á honum að græða. Það er spurning hvað maður nennir að vera svona leiðbeinanda- og leiðbeiningalaus lengi, ætli maður fari ekki að þröngva sér upp á aðra proffa bráðum í von um smá fídbakk!! 🙂