Mánudagur 30. október 2006
Grasker!
Helgin leið allt of hratt. Búningahittingurinn hjá krökkunum í leikskólanum á föstudaginn var mjög skemmtilegur, krökkunum fannst rosa sport að sjá hvort annað í búningum og foreldrarnir skemmtu sér ágætlega líka! Saumó um kvöldið hjá Soffíu var eðal, og það kom okkur skemmtilega á óvart að hún státaði af flatkökum og úrvali af íslenskum ostum, enda Ágúst nýmættur frá Íslandi.
Á laugardaginn var tekið aðeins til, Anna hoppaði í hoppukastala sem var leigður í garðinn og um kvöldið héldum við í búningapartý hjá skrifstofusystur minni sem var nokkuð gaman. Helst vantaði upp á að við þekktum gestina en það var ágætis tilbreyting að tala við nýtt fólk! Það var samt ágætt að mæta með Önnu Sólrúnu og geta kvatt partýið rúmlega níu án þess að virðast vera algjörir innipúkar – og svo eyddum við restinni af kvöldinu í rólegheitum.
Á sunnudeginum vöknuðum við á þægilegum tíma, því Anna Sólrún svaf til hálf tíu eftir partýstand kvöldsins áður. Í raun vaknaði hún samt klukkan hálf níu, því að þeir (þau? hverjir?!) seinkuðu klukkunni um klukkustund aðfararnótt sunnudagsins. Eftir rólegan vakni-tíma fór ég svo til að taka myndir við gyðverska (?) nafnagift. Þar hlaut dóttur vinkonu vinkonu minnar sitt gyðinga-nafn sem er öðruvísi en hennar daglega nafn.
Athöfnin var allt öðruvísi en kristilega skírnin, því þetta snérist allt um nafnið og hvaðan það kæmi og hvað það þýddi og allir fjölskyldumeðlimirnir deildu með viðstöddum minningum um þá sem nafnið var tengt. Fjölmargir felldu tár og þetta var afskaplega innilegt. Gaman að detta svona inni í aðrar hefðir en maður er vanur. Fyrir myndatökuna fékk ég svo örlítið gjafakort sem ég eyddi samstundis til að kaupa mér mínar fyrstu ljósmyndabók. Er ég þar með í fyrsta skipti búin að taka myndir fyrir pening…
Í dag var svo graskeradagur. Finnur keypti tvö grasker í viðbót við þetta eina sem við fengum gefins frá íbúasamtökunum. Við eyddum svo kvöldstundinni við að hreinsa og skera út graskerin. Ætli myndirnar frá því rati ekki á vefinn á næsta ári!! (Hvað á það að þýða að manns eigin móðir sé orðin duglegri að setja myndir á vefinn en maður sjálfur?!?! 🙂 🙂 Reyndar… hér er ein!
Anna Sólrún er annars í einhverju (að við vonum) þroska-skeiði. Hún er búin að vera óvenju æst undanfarið og virðist vera að prófa sig áfram með hvað hún kemst upp með. Við vorum eiginlega komin úr æfingu með að þurfa að tala hana mikið til, því að hún er búin að vera svoddan ljós undanfarið, en núna er eitthvað í gangi því hún virðist ganga í gegnum meiri tilfinningasveiflur en oft áður (dauðhrædd við trommuslátt í fjarska á leikskólanum, heimtufrek með sitt, I-love-you knúsin aðra stundina, lemjandi krakkana á leikskólanum, hlustar ekki á það sem maður segir, o.s.frv.) Við gerum ráð fyrir að þetta gangi yfir (vonandi fyrr en seinna) en í millitíðinni setur maður bara upp ohm-stellinguna og reynir að anda sig í gegnum firringuna.
Finnur kom annars niður áðan eftir að hafa sett hana í rúmið og sagði frá því að eftir að hann las fyrir hana nýja bók þá spurði hún nokkra spurning, og síðan heimtaði hún að lesa bókina fyrir pabba sinn. Hún tók svo víst bókina og fletti í gegnum hana (sleppti reyndar nokkrum blaðsíðum úr) og endursagði svo bókina og í Finnur sagði að þetta væri í fyrsta sinn sem hún endursegði bók nógu vel til að hún væri skiljanleg. 🙂
Á morgun er svo hrekkjavaka með tilheyrandi nammi-ofgnótt og skemmtilegheitum en svo dettur allt í dúnalogn fram í lok nóvember en þá er þakkargjörðarhátíðin og þá fer nú heldur betur að styttast í heimferð – jibbííí! 🙂