Föstudagur 20. október 2006

Heilsutryggingar í Bandaríkjunum eru klikk!!
Eins og svo margir í þessu undarlega landi, þá er Finnur heilsutryggður í gegnum vinnuna sína og Anna Sólrún er tryggð þar líka. Ég kaupi heilsutryggingu af Stanford því einhvern tímann ákváðum við að það kæmi betur út. Reyndar held ég að við gætum öll sleppt því að vera tryggð og stólað á Trygginastofnun Ríkisins, en það er nú þegar ógurlegt pappírsflóð sem fylgir þessu heilsutryggingastandi, svo ég hef bara ekki lagt í það að borga reikningana hér og senda svo inn endurgreiðslubeiðni heim.

Nema hvað að núna nýlega var okkur sagt að trygginarnar væru búnar að borga $4500 dollara fyrir okkar hönd, sem er eitthvert hámark. Ástæðan fyrir þessu er held ég að Anna Sólrún var endalaust með eyrnabólgu í vor og svo fór Finnur til sjúkraþjálfara sem kostaði sitt. Við kinnkuðum kolli við þessum fréttum en pældum ekkert mikið meira í þeim þar til að við fórum að kíkja á einn útistandandi reikning.

Kemur þá eftirfarandi í ljós: Tryggingarnar þeirra (sem kosta um $200 á mánuði) borga 90% af reikningnum og við 10% þar til að tryggingarnar eru búnar að borga $4500. Ef ég kann ennþá prósentureikning (Heild = Hluti/% eða $4500/0.9 = $5000) þá þýðir þetta að á sama tíma þá erum við búin að borga $500. Reyndar gefa þeir manni smá breik og segja að maður eigi bara að borga $450 og þá séu allir sáttir (vei, $50 dollara “afsláttur”!), nema hvað að þessi 10% eiga bara við um veitta þjónustu, eða rannsóknir.

Fyrir utan þessi 10% þá borgum við nefnilega $10 fyrir hverja læknisheimsókn (komugjöld), og $10-$25 fyrir lyfseðilsskyld lyf sem teljast ekki til þessara $450 dollara, sem þýðir að þó svo að trygginarfélagið telji sig vera búið að borga $4500 þá er nokkuð öruggt að við erum búin að borga talsvert meira en $450, en þeir telja það ekkert endilega allt með.

Nema hvað, eftir að tryggingarnar eru búnar að borga $4500, þá gerist nokkuð áhugavert. Þeir borga núna bara 80% (og við þá 20%) en í allra mesta lagi þá eigum við ekki að borga meira en $4500 í beinhörðum peningum. (Ætli þeir nái nú ekki að smeygja sér út úr svoleiðis holum…?)

Sum sé, ef allt fer til fjandans og (sem 7, 9, 13 gerist vonandi ekki) þá getur heilsukostnaður á einu ári verið 12*$200 + $450 + $4500 = $7350 plús komugjöld og lyf (og maður borgar 20% af þeim, en ekki bara $10-$25 eftir “þakið”). Það er auðveldlega hálf milljón íslenskra króna, og þar af erum við líklega nú þegar búin að borga um tvöhundruð þúsund. Og það er bara fyrir Finn og Önnu Sólrúnu.

Annað skemmtilegt sem kemur í ljós: 1) Tryggingarnar borga í allra allra allra mesta lagi 6 milljónir dollara fyrir mann á lífstíðinni. 2) Ef maður asnast inn til læknis/spítala sem er ekki í þessu ákveðna tryggingakerfi þá fær maður að borga miklu hærri prósentu. 3) Ef maður passar sig ekki að fá leyfi fyrir aðgerðum þá borgar maður helming.

Ég borga síðan um $300 á skólaönn, sem eru $1200 yfir árið (um 85 þús krónur) fyrir utan komugjöld og lyfjagjöld. Sem betur fer þarf ég ekki að standa í þessum 10% en á móti kemur að ég er algjörlega bundin við Stanford heilsukerfið og spítalann nema ég vilji endilega borga meira.

Það sem gerir mig alveg apandi óða yfir þessu er að rugludallarnir hérna úti vilja ekki viðurkenna að þetta er bara skattur og ekkert annað, nema hvað að skatturinn fer ekki til ríkisins, heldur til feitra fyrirtækja sem maka heldur betur krókinn á sjúkdómum annarra. Ég meina, þeir halda áfram að segja hluti eins og að skattarnir í Bandaríkjunum séu svo mikið lægri en annars staðar, en þeir taka aldrei með í reikninginn hvað fólk fær fyrir skattana sína í öðrum löndum! Uuuurgh!!

Þess fyrir utan fer alveg gríðarlegur tími í að ákveða hver á að borga hvað og ég hef tapað heilum vinnudögum í það að reyna að greiða úr pappírsflækjum…

Ef einhverjum dettur í hug að taka upp á “persónulegri” heilsutryggingu á Íslandi, boy oh boy oh boy oh boy, myndi ég flippa yfir!!