Föstudagur 20. maí 2005

Höfuðrugl
Þetta er nú búin að vera meiri vikan… Ég er búin að vera í hálfri kleinu en nú held ég að ég sé við það að ná áttum aftur og er það gott. Það sem fór með sálartetrið til andsk. er að ég fór og talaði við yfir-prófessorinn minn á mánudaginn til að fá undirskrift hans á nokkra pappríra. Svo er nefnilega mál með vexti að ég er búin að taka nógu margar einingar hjá Stanford til að nú megi ég útskrifast með doktorspróf og við það getur maður skipt um status og orðið “TGR”. Það þýðir lækkuð skólagjöld sem þýðir hamingjusamur leiðbeinandi. 🙂

Hvað um það, partur af TGR pappírsvinnunni er að fá þrjár manneskjur til að skrifa undir plagg um það þær vilji lesa og kvitta fyrir doktorsverkefninu mínu, hvenær í ósköpunum sem kemur að því að ég fari í raun að setja svoleiðis saman. Á þessu blaðið á maður líka að setja mögulegan titil á verkefnið sem getur verið hausverkur. Hvað um það, ein af þessum manneskjum er yfir-prófessorinn minn (leiðbeinandinn minn er ekki proffi, en hefur samt aðgang að peningum svo hann getur fjármagnað nemendur eins og mig) og hann er mikið fyrir að fara eftir bókinni.

Hann var því mikið að ýta á mig um hvað ég ætlaði að gera, ég gaf honum það sem ég held að ég vilji gera (athuga yfirborðsbergmál af Mars sem eru undir svo litlu horni að þær rétt sleikja yfirborðið, það sem gervihnötturinn sem sendir út merkið er rétt svo kominn yfir sjóndeildarhringinn). Hann sagði að jú, þar væru holur í þeóríunni sem gladdi mig. Síðan fór hann hins vegar að ýta eftir því hvort mér finndist það sem ég gerði skemmtilegt og jú ég sagði að mér fyndist svona “simulations” skemmtilegar.

Vatt hann þá ekki kvæði sínu í kross og vildi endilega að ég færi að kíkja á endurvarp frá ísplánetum!!! Og já, læra í leiðinni um hvernig grafíska fólkið býr til endurvarp frá húð, því það gæti verið svipað og ís… Þannig að jú, ég fór og kíkti aðeins á það og það litla sem ég hef fundið (því ég tala ekki sama tungumál og grafíska fólkið…) er að allt svona er “cheap hack” og því lítið fyrir mig að græða nema þá að ég væri að búa til bíómynd og hefði heilan herskara af tölvum til að vinna fyrir mig. Eða það held ég amk.

En ég var sem sagt í hálfgerðu sjokki yfir þessum vendingi í manninum þar til vinkona mín sem vann fyrir hann í mörg ár og hætti síðan rétt áður en hún fékk taugaáfall sagði mér að hann væri svona eins og pinball maskína. Fengi rosalegan áhuga á einhverju og vildi endilega fá mann til að gera það, en missti svo áhugann á efninu eftir einhverjar vikur eða mánuði og þá kæmi hann með eitthvað nýtt. Það róaði mig talsvert og núna held ég að ég ætli bara aða halda mig við mitt og sjá hvort ég nái ekki að krafsa eitthvaði í það.

Hins vegar sagði maðurinn margt annað af viti líka, eins og að ég komist ekki mikið lengur upp með að hafa ekki lesið mér mikið til um það sem ég er að gera, heldur spyr aðallega annan mann á hæðinni ráða. Sá hefur unnið við svipað og það sem ég er að gera í tugi ára… En doktorinn á víst að vera um að maður genglæri eitthvað ákveðið, sjái að einhver hafi ekki “fittað” línu við þessi ákveðnu gögn, þannig að maður gerir “fittið” sjálfur, allir segja úh og ah, og manni er hleypt út!

Talandi um að sleppa héðan, þá varði vinkona okkar, hún Viola, doktorsverkefnið sitt í gær með miklum glæsibrag. Ég var svoldið abbó að sjá að hún vinnur fyrir kvendoktor, ég væri alveg til í það þó svo að strákarnir séu ekkert agalegir svo sem, nema stundum!! En hennar verkefni var einmitt mjög svo geranlegt, ekkert geðveikislega flókið, sem sýnir manni enn og aftur að helsti þröskuldurinn er að skildgreina helv. vandamálið og leysa það síðan bara… Ég er bara ekkert svakalega góð í svoleiðis.

Ah, well. Annars vona ég að dagurinn í dag verði rólegri en dagurinn í gær þar sem ég þurfti að þjóta snemma um morguninn til að fá lánað lykla að stóra 46m disknum, síðan fór ég með Önnu í heimsókn í næsta bekk þar sem ég sat alveg gáttuð yfir öllu sem leikskólakennararnir gerðu með börnunum á rúmri klukkustund. Það var leikið með sápuvatn, leirað, dansað, andlitsmálað, leikið með dýr, perlufestir, þykistu hrærivélar og ég veit ekki hvað og hvað. Anna stóð sem eins og hetja, lék sér bara og var ekkert feimin. Þær voru voða ánægðar með hana.

Í hádeginu var svo fyrirlesturinn henn Violu og eftir að Anna var farin á leikskólann hitti ég ásamt hinum Íslendingunum í skólanum hóp af útskriftarnemum úr verkfræðinni í HÍ. Ég leiddi síðan nokkra af þeim upp hæðina og við skoðuðum stóra diskinn. Restin af hópnum elti Loga, Styrmi og Björginv og gerða ýmislegt annað skemmtilegt. Sem sagt fullt prógram – og núna á morgun erum við að fara í Íslendinga-útilegu sem verður örugglega mjög gaman! 🙂

Ok, best að fara að taka til hádegismat hana Önnu sem er búin að sofa súperlengi.